Καθεστώς γίνονται στην Ελλάδα οι εκπαιδευτικοί παντός καιρού. Μετά την απόφαση του υπουργείου Παιδείας οι καθηγητές να μπορούν να διδάξουν και σε δημοτικό σχολείο της περιοχής τους για να καλύψουν το εβδομαδιαίο ωράριό τους, οι πύλες των πανεπιστημίων ανοίγουν στους εκπαιδευτικούς της υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Η απόφαση –διά χειρών Νίκου Φίλη και Σίας Αναγνωστοπούλου– εγείρει σοβαρά ερωτήματα, καθώς μέσα από μία κλειστή διαδικασία ένας δάσκαλος ή ένας καθηγητής γυμνασίου-λυκείου μπορεί να ορισθεί «διδάσκοντας σε ΑΕΙ», αποκλείοντας έτσι Ελληνες επιστήμονες.

Ειδικότερα, το υπουργείο Παιδείας με το άρθρο 33 του νόμου 4386/2016 έδωσε τη δυνατότητα εκπαιδευτικοί που είναι κάτοχοι διδακτορικού διπλώματος, έχουν δημοσιευμένο έργο σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά και συνέδρια και (μεταξύ τεσσάρων εναλλακτικών όρων) έχουν εμπειρία σε εργαστηριακό-εφαρμοσμένο διδακτικό έργο, να μπορούν να μεταταγούν σε θέση Εργαστηριακού Διδακτικού Προσωπικού (ΕΔΙΠ) στα ΑΕΙ, δηλαδή να διδάσκουν μαθήματα. Το υπουργείο Παιδείας στη διευκρινιστική εγκύκλιο που παρουσιάζει η «Κ» όρισε ότι «με απόφαση του κοσμήτορα της Σχολής συγκροτούνται τριμελείς επιτροπές για να προβούν στον έλεγχο των ακαδημαϊκών προσόντων και στην αξιολόγηση κάθε υποψηφίου. Οι εισηγήσεις των τριμελών επιτροπών υποβάλλονται στις οικείες Κοσμητείες των ΑΕΙ, οι οποίες αποφασίζουν υπέρ ή κατά της μετάταξης του εκπαιδευτικού σε θέση ΕΔΙΠ στη συγκεκριμένη Σχολή».

Η νομοθετική ρύθμιση και η ερμηνευτική της εγκύκλιος έχουν προκαλέσει οξύτατες αντιδράσεις και δη από τις λεγόμενες «καθηγητικές» σχολές (π.χ. Τμήματα Φυσικής, Φιλολογίας, Ιστορίας, Μαθηματικών, Χημείας κ.ά.). Και αυτό διότι, όπως εξήγησε, μιλώντας στην «Κ», η κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών Ελένη Καραμαλέγκου, θεσμοθετείται κλειστή διαδικασία κάλυψης των διδακτικών αναγκών κάθε σχολής, αντί της ανοιχτής προκήρυξης μίας θέσης διδάσκοντα, την οποία μπορούν να διεκδικήσουν Ελληνες επιστήμονες πιθανόν με πολύ καλύτερο έργο από εκείνο του δασκάλου ή καθηγητή γυμνασίου-λυκείου που έχει διδακτορικό.

Από την άλλη δεν ορίζονται οι ανάγκες κάθε Σχολής ως κριτήριο για την έγκριση των αιτήσεων μετάταξης των κατόχων διδακτορικών. Παρόλο που η εγκύκλιος μιλάει για τη συγκρότηση τριμελών επιτροπών για τον έλεγχο των ακαδημαϊκών προσόντων των υποψηφίων, το ΑΕΙ μένει έκθετο σε τυχόν δικαστικές διενέξεις εάν απορρίψει υποψήφιο που διαθέτει τα τυπικά ακαδημαϊκά προσόντα. Την ίδια στιγμή η ρύθμιση θα έχει αρνητικές συνέπειες και στη δευτεροβάθμια και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Δεν κρίνει η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας απαραίτητη την ενίσχυση των δημοτικών, των γυμνασίων και των λυκείων με υψηλά καταρτισμένους εκπαιδευτικούς; Εκτός εάν ψάχνει φθηνό διδακτικό προσωπικό για τα ΑΕΙ, θυσιάζοντας την (όποια) ακαδημαϊκή αξιοπιστία της ελληνικής εκπαίδευσης.

kathimerini.gr